Ανακοίνωση τής Λέσχης Γελοιογράφων για την απόλυση τού Βασίλη Παπαγεωργίου

Θύμα των συνεχιζόμενων απολύσεων στο Ριζοσπάστη και ο συνάδελφος σκιτσογράφος Βασίλης Παπαγεωργίου, ο οποίος παρέμεινε αισίως 20 χρόνια στο συγκεκριμένο έντυπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συνάδελφος, αν και ήταν εξωκομματικός, υπηρέτησε με συνέπεια την εφημερίδα και με το σκίτσο του κατόρθωνε να σχολιάζει καυστικά και επιτυχημένα την επικαιρότητα παρά την ύπαρξη ενός συγκεκριμένου και στενού ιδεολογικού πλαισίου.
0 Συνάδελφος καταγγέλλει ότι η διεύθυνση της εφημερίδας “παραμένει συνεπής και στοχοπροσηλωμένη στην πολιτική των απολύσεων που ξεκίνησε το Δεκέμβριο 2012 επιδεικνύοντας θαυμαστή ιδεολογική ασυνέπεια και εντυπωσιακή απόκλιση ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις”.

Αθήνα 31/5/2013
Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων

Νέο κύμα απολύσεων στον «Ριζοσπάστη»

Νέο κύμα απολύσεων ανακοινώθηκε πριν λίγο (30/5/2013, 5.30 μμ) στο «Ριζοσπάστη». Το «ήρθε η σειρά σου» το άκουσαν η Χριστίνα Μαυροπούλου (διεθνές ρεπορτάζ), ο Βασίλης Παπαγεωργίου (σκιτσογράφος) και ο Γιώργος Φλωράτος (ρεπορτάζ υπουργείου Ανάπτυξης). Και η νέα ηγεσία του ΚΚΕ συνεχίζει να λειτουργεί σαν στυγνός εργδότης που απολύει – αποκεφαλίζει όποιον διεκδικεί τα εργασιακά του δικαιώματα. Ετσι λοιπόν από τους 5 δημοσιογράφους που έκαναν χρήση ένδικων μέσων για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα 7 μηνών έχουν ήδη απολυθεί και οι 5. Από τους 14 δημοσιογράγους που «τόλμησαν» να ζητήσουν τη στήριξη του σωματείου τους, της ΕΣΗΕΑ, ήδη έχουν απολυθεί 8 και αναμένεται συνέχεια τους επόμενους μήνες. Σημειώνεται ότι από τους 83 δημοσιογράφους που δούλευαν στο Ριζοσπάστη (44 μέλη του ΚΚΕ και 39 μη μέλη) έως το Δεκέμβρη του 2012 έχουν απολυθεί 20 (ανάμεσα τους 5 μέλη) με στόχο να μείνουν 30-40 οι πλέον αρεστοί και υποτακτικοί στην κομματική ηγεσία.

Στόχος της εκκαθάρισης που γίνεται είναι να απολυθούν όσοι δεν είναι μέλη του ΚΚΕ και από αυτούς που είναι μέλη οι μη αρεστοί στη ηγεσία του Περισσού και κυρίως όσοι εξέφρασαν μια διαφορεική άποψη στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ που έγινε πρόσφατη. Η ηγεσία του Περισσού παραδίδει μαθήματα προς όλους τους εργοδότες για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, της πολιτικής καθυπόταξης και εξόντωσης των εργαζομένων με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση. Οι εμφανείς επιχειρήσεις του ΚΚΕ Ριζοσπάστης, 902 και Τυποεκδοτική, έχουν εξελιχθεί σε ένα πιλοτικό εργαστήρι εφαρμογής των νέων εργασιακών σχέσεων, ώστε στο τέλος να μείνουν μόνο όσοι θα πληρώνονται με τον κατώτερο μισθό των 500 ευρώ, ενώ ήδη στην Τυποεκδοτική και στο πόρταλ του 902 γίνονται προσλήψεις νέων κάτω των 25 ετών με μισθό 400 ευρώ!

(από το faceebook του Κυριάκου Ζηλάκου)

Δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν,  ακόμη κι ο ραδιοφωνικός 902 δεν εξαιρείται από τίποτα

 

Το σκίτσο είναι του Κώστα Κουφογιώργου

Διυλίζουμε τον Μάνο και καταπίνουμε την Χρυσή Αυγή

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ

 

Ούτε και θυμάμαι πόσες φορές τραγούδησα σιγανά, δυνατά, από μέσα μου, στην παρέα, στα δύσκολα, στα εύκολα, με δάκρυα, με χαμόγελα, με έμφαση, με πάθος,  με γλύκα τον «Κεμάλ»  του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου. Επειδή έτσι είναι το αληθινό  έργο τέχνης:  Ταιριάζει παντού και χωρά πάντα στην καρδιά μας.

Ποίημα- κι όχι απλά στιχάκια- με δύναμη, με βαθειά νοήματα, ο Κεμάλ βαδίζει μαζί μας  στην πικρή ζωή, συνεισφέροντας τη δική του αθωότητα, τη δική του φλόγα. Γυρεύει να τα βάλει με τα θεριά,  με τους δυνατούς. Δεν τα καταφέρνει. Δεν θα τα κατάφερνε εξαρχής. Τι λέει ο ποιητής; «νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο». Ωστόσο, συγκινητικά ωραίος, ο νεαρός Κεμάλ δίνει τον μεγάλο αγώνα της ζωής του. Κι εσείς οι μεγάλοι, σωπάστε πια, έχει δικαίωμα να ελπίζει, να παλεύει, να ονειρεύεται. Τη δική του ζωή προσφέρει. Το δικό του όραμα  ακολουθεί.  Ας χάσει. Εκείνος βάζει τα πάντα. Εσείς; Εμείς;

Πόλεμος στο Ιράκ, κι ο Κεμάλ διπλώνεται και ξετυλίγεται διαρκώς μέσα  μου, να ξορκίσουμε το κακό με την τέχνη. Δεν ξορκίζεται. Στρατιώτες, άμαχοι, οικογένειες, μικρά παιδιά ανάμεσα  τους, πεθαίνουν ολοένα. Εικόνες σκληρές, από έναν ακόμη πόλεμο  που συνηθίσαμε να παρακολουθούμε από τον καναπέ δίκην τηλεοπτικού σώου. Ο Κεμάλ μου θυμίζει πως αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ, εκτός αν προσπαθήσω ειλικρινά κι εγώ, όπως όλοι μας. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή», το  αντίβαρο του Ελύτη είναι το μόνο που μπορεί ν δώσει μιαν άλλη προοπτική. Η ιστορία του νεαρού πρίγκιπα της ανατολής, με μεταφέρει στους δρόμους της Βαβυλώνας, της Ουρ, των αρχαίων πρωτευουσών της ανατολής. «Κείνοι που επράξαν το κακό» πρέπει να πληρώσουν. Ας είναι κι οι πλανητάρχες, οι επικυρίαρχοι.

Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ/ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων:

via The Press Project

«Γονιός ήρθε στο σχολείο να διαμαρτυρηθεί στη διεθύντρια επειδή δίδαξα στα παιδιά (Ε’ δημοτικού) τον Κεμάλ του Χατζιδάκι στο μάθημα της μουσικής κατηγορώντας με για ισλαμική προπαγάνδα. Αντίδραση διευθύντριας? Μπήκε στην τάξη και μάζεψε από τα παιδιά τις φωτοτυπίες που είχα μοιράσει. Έπειτα με κάλεσε στο γραφείο της και αφού δήλωσε απογοητευμένη από τη δουλειά μου, μου ανέλυσε για ποιους λόγους στο δημοτικό μόνο μας μέλημα οφείλει να είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να αγαπούν την πατρίδα και να τονώνουμε το εθνικό τους φρόνημα.

Αν σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο (απευθύνομαι στους εκπαιδευτικούς φίλους) θα ήθελα να επικοινωνήσετε μαζί μου, γιατί θεωρώ πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει και κάπως πρέπει να αντιδράσουμε, έστω σε επίπεδο δημοσιοποίησης αυτών των φαινομένων. Δεν είναι δυνατόν το έργο των εκπαιδευτικών και ιδίως των καλλιτεχνικών μαθημάτων να υφίσταται λογοκρισία, ούτε τα φαινόμενα φανατισμού που μας έχουν παγώσει το αίμα να τα βλέπουμε να τρυπώνουν στα σχολεία με τις ευλογίες των διευθυντών και των ανωτέρων τους.

Το mail μου: ft_xia@yahoo.gr»

Καληνύχτα…

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα…

902 TV «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου»

Το Νοέμβριο του 2010 η διοίκηση της επιχείρησης ανακοινώνει στους εργαζόμενους ότι αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα. Έστι προχωρά σε «αναγκαστικές» απολύσεις με «μόνα κριτήρια» κοινωνικά και επαγγελματικά.

Διότι όπως έλεγαν σκοπός τους ήταν να διασώσουν πάση θυσία το σταθμό και να μη πληγούν εργαζόμενοι που είχαν άμμεση ανάγκη εργασίας.

Η δικαιολογία ήταν ότι έκλεισαν οι κάνουλες της κρατικής επιχορήγησης.

Έχει μια αξία να αναφερθεί ότι αυτές οι ανακοινώσεις έγιναν στους εργαζόμενους τμηματικά και κατά τη διάρκεια δύο ημερών. Αποδείχθηκε ότι είναι μια αποτελεσματική πρακτική που προτείνεται και στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις να την αντιγράψουν.

Στη πράξη τώρα, απολύθηκαν άτομα με οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις. Αυτοί όμως ήταν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους, διότι μπορεί μεν να απολύθηκαν αλλά έλαβαν πλήρη εξόφληση των δεδουλευμένων τους και ολόκληρη την αποζημίωση τους.

Οι εναπομείναντες «τυχεροί» εργαζόμενοι συνέχιζαν κανονικά την παροχή των υπηρεσιών τους, μόνο που κάτι είχε αλλάξει πια στο σταθμό.

Υπήρχε κλίμα ανασφάλειας καθώς κάθε μήνα γίνονταν απολύσεις και κανείς δεν ήξερε τι του ξημέρωνε η επόμενη μέρα. Λόγω  της  συνεχόμενης προεκλογικής περιόδου αλλά και του μειωμένου  προσωπικού, ο φόρτος εργασίας διπλασιάστηκε. Αλλά το χειρότερο από όλα ήταν η παύση πληρωμών. Στην αρχή δύο μήνες που έγιναν τέσσερις που φτάσαν τους έξι και σε πολλούς κατέληξε να είναι ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς μισθό. Φυσικά ούτε λόγος δεν γίνονταν για τις υπερωρίες τα βραδινά και τις αργίες.

Στις επανειλημμένες εκκλήσεις  των εργαζόμενων η απάντηση ήταν «δεν έχουμε αλλά μη φοβάστε δεν θα τα χάσετε». Τα μέλη του κόμματος είτε ως εργαζόμενοι είτε ως διοίκηση τηρούσαν «σιγή ιχθύος».

Κάπως έτσι πέρασαν δύο χρονιές εργασιακής ομηρίας στο τηλεοπτικό σταθμό του ΚΚΕ. Οι εργαζόμενοι προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους κατέφυγαν σε δανεισμό από της τράπεζες με την ελπίδα ότι το ΚΚΕ δεν τους κοροϊδεύε και θα ξεχρέωναν μόλις εξοφλούνταν.

Το Σεπτέμβριο του 2012 αφού έχουν τελειώσει οι εκλογικές μάχες και εν μέσω φεστιβάλ ΚΝΕ αποφασίζουν να κλείσουν το κανάλι. Όπερ και εγένετο.

Τους δύο επόμενους μήνες απολύουν και τους εναπομείναντες μη κομματικούς εργαζόμενους. Από τότε τους χρωστάνε όχι μόνο τα δεουλευμένα, τις υπερωρίες, τα βραδινά και τις αργίες αλλά ακόμη και τις δόσεις της αποζημιώσης.

Οι δόσεις της αποζημίωσης δίνονται μόνο παράλληλα με κάποιες κινήσεις των απολυμένων.

Όταν καταθέτουν αγωγή, όταν κάνουν καταγγελεία στο ΣΕΠΕ, το κόμμα τότε μέσα σε λίγες ώρες βρίσκει λεφτά για να τους πετάξει μερικά ψίχουλα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι δεκαοχτώ ώρες πριν τη συζήτηση της αγωγής στις 23 Απρίλη η διοίκηση του 902 έκανε πρόταση στους απολυμένους να τους εξοφλήσει μισθούς και αποζημίωση σε δύο μέρες αρκεί να παραιτούνταν από τις υπόλοιπες αξιώσεις τους. Αντίο υπερωρίες, αντίο βραδινά, αντίο αργίες. Με δεδομένη την παραγωγή του σταθμού και το πλήθος των εργαζόμενων, το ΚΚΕ ζητά από τους πρωην υπαλλήλους του να παραιτηθούν από τις  μισές αποδοχές τους.

Αυτή τη στιγμή ο 902 TV εκπέμπει κανονικά και ψηφιακά. Πάντα ταγμένος στο πλευρό του εργάτη δίνει από το μετερίζι του τη μάχη για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που στερεί από τον εργαζόμενο την αξιοπρεπή του διαβίωση.

Οι απολυμένοι του 902 στηρίζουν των αγώνα του ΚΚΕ για την διασφάλιση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης ελπίζοντας ότι και ο δικός τους εργοδότης θα τους εξοφλήσει τον κόπο τους. Δηλώνουν δε, αποφασισμένοι να παλέψουν για αυτό με όποιο τρόπο και μέσο το ΚΚΕ τους έμαθε να κάνουν.

«Το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα τους»

Του Γιώργου Μιχαηλάρη

 

 

Τακτικές «καρμπόν» που μοιάζουν σαν τις σταγόνες του νερού δείχνοντας πως ακριβώς έχουν στήσει το παιχνίδι εδώ και καιρό, χρησιμοποιούν όλοι οι εκδότες των εφημερίδων χτυπώντας ανελέητα χωρίς ενδοιασμούς τους ανυπεράσπιστους δημοσιογράφους – εργαζόμενους τους. Γνωρίζοντας ότι το συνδικαλιστικό τους όργανο η ΕΣΗΕΑ είναι απρόθυμη, ανίκανη, αδύναμη συνειδητά και ασυνείδητα να τους υπερασπιστεί έχουν εξαπολύσει  άγρια επίθεση που σε κάθε μέσο έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Απλήρωτοι δημοσιογράφοι από 2 μήνες έως και ολόκληρο χρόνο, απολύσεις, υπογραφές ατομικών συμβάσεων, βάζουν λουκέτα και παρατάνε τους εργαζόμενους στη μοίρα τους κ.α.. Αντίσταση; ΚΑΜΙΑ. Βρίσκονται όλοι στο έλεος των εκδοτών που φορτώνουν στις πλάτες των εργαζόμενων όλη τη κρίση και χωρίς ενδοιασμούς ετοιμάζουν το έδαφος για μια νέα φτηνή δημοσιογραφία σε όλα τα επίπεδα που δε θα προσφέρει τίποτα πέραν από το να συνεχίσουν να υπάρχουν κάποια μέσα για να κάνουν τα δικά τους παιχνίδια τα αφεντικά.

Διαμορφώνουν το νέο τοπίο των ΜΜΕ για το επόμενο διάστημα που θα έρθει να συνδράμει στις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές που οδηγούν εδώ και καιρό τη χώρα σε μια σύγχρονη αποικία. Και στη σημερινή μνημονιακή προπαγάνδα θα πάρει σιγά – σιγά τη θέση της μια αποστειρωμένη δημοσιογραφία όπου οι τίποτα δε θα φιλτράρεται, δε θα ελέγχεται, δε θα ψάχνεται, δε θα ερευνάται, απλά θα γράφεται, θα λέγεται, θα προβάλλεται.

Και είναι δείγμα για όποιον θέλει να αντιληφθεί τι  ακριβώς θα γίνει στα αστικά ΜΜΕ το πώς έχει δράσει όλο αυτό διάστημα και το πώς θα οργανώσει το όλο σκηνικό τα όσα έγιναν στην εφημερίδα του Περισσού το «Ριζοσπάστη». Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί έγιναν οι πρώτες μειώσεις μισθών έστω κι αν βαπτίστηκαν ως οικονομική ενίσχυση των κομματικών μελών – δημοσιογράφων στο κόμμα. Εκεί ήταν που ξεκίνησε το «φαινόμενο» να αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους για 2,3,4,5,6,7 μήνες και στη συνέχεια να τους ανακοινώνουν μαζικές απολύσεις οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Ουσιαστικά επιδοτούν τις απολύσεις με τους μισθούς των υπολοίπων εργαζόμενων. Και όταν ολοκληρωθεί το έγκλημα φυσικά τα καινούρια γραφεία της εφημερίδας δε θα μείνουν άδεια. Υπάρχουν πολλοί νέοι σύντροφοι που θα τα γεμίσουν «εθελοντικά» ή με ένα μικρό βοήθημα των 300 ευρώ γράφοντας παπαγαλίστικα κομματικά τσιτάτα! Για να μη μιλήσουμε για τον τηλεοπτικό 902 που αργά η γρήγορα και μετά τα άνοιξε – κλείσε θα έρθει η πώληση του, Μπορεί να «στράβωσε» αλλά θα ολοκληρωθεί μόλις τελειώσουν τα διαδικαστικά και θα σημάνει την αρχή ευρύτερων ανακατατάξεων στο τηλεοπτικό τοπίο  με δεδομένη την θέληση νέων επιχειρηματιών να εισχωρήσουν σε αυτό αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει τηλεοπτική φωνή.

Και το ερώτημα που μπαίνει είναι τι θα κάνουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ μπροστά σε όλη αυτή τη καλοσχεδιασμένη επίθεση που δέχονται; Ηδη έχει φανεί και μπροστά στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ ότι τα συνδικαλιστικά κομπρεμί δίνουν και παίρνουν προκειμένου να μη αλλάξει η κατάσταση και να συνεχίσουν οι ίδιοι εκπρόσωποι να χειρίζονται το παιχνίδι που τον μόνο που εξυπηρετεί είναι φυσικά τους εκδότες μικρούς ή μεγάλους, αριστερούς ή δεξιούς.

Ναόμι Κάμπελ- Ο’ Χάρα

«Έκτακτη» Επικαιρότητα.Ο Αλέξης Τσίπρας μπερδεύει την Ναόμι Κλάιν με την Ναόμι Κάμπελ.Άλλο Τσέ, άλλο Μπιγιονσέ!Και για του λόγου το αληθές:

 

Νάνος Βαλαωρίτης: Μετωπική σύγκρουση με το φασισμό!

[…] πρέπει να πολεμήσουμε το φασισμό σε όλες του τις πλευρές και απ’ την αρχή και συνεχώς και με μετωπική σύγκρουση! Όχι με υπεκφυγές. Όχι να πηγαίνουν στας ελληνικάς καλένδας οι αντιρατσιστικοί νόμοι […] Μπορούμε να θέσουμε τη Χρυσή Αυγή εκτός νόμου και μάλιστα έμμεσα, με το νόμο εναντίον του ρατσισμού […] Εάν δεν το περάσουν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, κακό του κεφαλιού τους και ολονών μας! […] Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη για το tvxs.gr με αφορμή τον αντιρατσιστικό νόμο.

 

Στις 21 Μαΐου του έτους Κυρίου 2013, διάβασα στα Νέα το άρθρο του Δημήτρη Μητρόπουλου με το οποίο διαφωνώ ριζικώς.

Πρόκειται για έναν παραλληλισμό της κατάστασης στην Ελλάδα της Χρυσής Αυγής, με την Τουρκία του Ερμπακάν και του Ερντογάν, το οποίο καταλήγει στο ότι:

Εάν ψηφιστεί ο αντιρατσιστικός νόμος «αντί να λύσει γρήγορα το πρόβλημα με νομικά εργαλεία, θα λειτουργήσει ως καταλύτης για εκτόξευση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής. Ακόμα χειρότερα: Θα βοηθήσει να εξελίξει πολιτικά το μήνυμά της, που τώρα είναι χοντροκομμένο».

Καμία σχέση όμως δεν υπάρχει ανάμεσα στην ισλαμοποιημένη ήδη Τουρκία με πλειοψηφίες στις εκλογές των ισλαμιστών,  και τη δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα Ελλάδα που αρχίζει να μάχεται εναντίον του νεοφασιστικού ναζισμού.

Το αναρχοφασιστικό στοιχείο εδώ, είναι έντονο και αποτελεί ίσως μια ιδιαιτερότητα ελληνική. Και μπορεί να υπάρχουν νεοναζιστικά μορφώματα σε άλλες χώρες όπως Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία,  κλπ., αλλά δεν έχει γίνει αναγνώρισή τους ως κομμάτων της βουλής.

Ως άνθρωπος της ηλικίας μου, αντιμετώπισα τρεις φορές το φασισμό στη χώρα μου.

Αντιστάθηκα και εξορίστηκα θεληματικά για να αγωνιστώ πιο αποτελεσματικά απ’ έξω, απ’ όπου και ερχόταν το κακό.

Την πρώτη φορά σε ηλικία μόλις 14 ετών αντέδρασα στην αναγκαστική επιστράτευση των μαθητών στα σχολεία, στην ΕΟΝ του Ιωάννη Μεταξά.

Συνδέθηκα με έναν κύκλο νέων από το Αμερικάνικο Κολέγιο και με την καθοδήγηση εκ του μακρόθεν από τον Νίκο Καρβούνη προοδευτικό αριστερό διανοούμενο, μελετούσαμε από το 1935 απαγορευμένα μαρξιστικά και άλλα σχετικά βιβλία, όπως το Επτά Κόκκινες Κυριακές, μυθιστόρημα του Ramon Sender για τις επαναστάσεις στην Ισπανία των αναρχικών.
 
Όταν ήρθε ο Αλβανικός πόλεμος με τους Ιταλούς, εργάστηκα με έναν Άγγλο αξιωματικό που λογόκρινε ανταποκρίσεις από το μέτωπο στο υπουργείο τύπου, θέση που πήρα με την προτροπή του Γιώργου Σεφέρη λόγω αγγλομάθειάς μου.  Ήμουν 19 ετών και δεν με έπιασε η επιστράτευση.

Η σύσσωμη απάντηση του ελληνικού λαού στον φασισμό, λίγο είχε να κάνει με το καθεστώς του Μεταξά. Οι Έλληνες στην Αλβανία πολεμούσαν εναντίον και των δύο με το αίμα τους και το όπλο ανά χείρας…

Κατόπιν, στην Κατοχή συνδέθηκα με τις πρώτες αντιστασιακές ομάδες της ΕΠΟΝ, στο Πανεπιστήμιο, ενώ δρασκελούσα τα μαυρισμένα πτώματα στο δρόμο.

Εργάστηκα εναντίον των Ιταλογερμανών έως το 1944, οπότε είχε αρχίσει ο εμφύλιος από την λανθασμένη τακτική του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, δυστυχώς, με σταλινικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, αντί να συνεργαστούν με τα άλλα φιλελεύθερα και αριστερά κόμματα εναντίον του φασισμού, εκτελούσαν τροτσκιστές και φιλελεύθερους αξιωματικούς στα βουνά.

Κατάλαβα από νωρίς ότι είχαμε να κάνουμε με ένα ξενόφερτο κόμμα κόκκινου φασισμού που παραπλάνησε τον ελληνικό λαό.  

Από τότε, λοιπόν, θεώρησα ότι η απάντηση στο φασισμό έπρεπε να είναι άμεση και χωρίς υποχωρήσεις!

Όταν έφυγα απ’ την Ελλάδα, το 1944, εξακολούθησα από την Αγγλία να αναδεικνύω την ελληνική ποίηση ως μία προσπάθεια αναθεώρησης του τι πίστευαν οι ξένοι τότε για μας, οι οποίοι μας έβλεπαν ως απαίδευτους και οπισθοδρομικούς ακόμα και στην Γαλλία, γιατί συνεργάστηκα σε μεταφράσεις με τον αείμνηστο Robert Leveque όλο το διάστημα της Κατοχής με αποτέλεσμα τον τόμο για την Ελλάδα του Cahiers du Sud.  Και μετά το τέλος του εμφυλίου, το 1954, πήγα στη Γαλλία.

Εκεί, το Μάιο του 1968, βρέθηκα στο Παρίσι και άρχισα την αντίσταση εναντίον της χούντας με την έκδοση των Lettres Nouvelles για την ελληνική λογοτεχνία με πάτρωνα τον Maurice Nadeau, ιστορικό του Υπερρεαλισμού, με τον οποίον(Υπερρεαλισμό) είχα συνδεθεί προηγουμένως στην ομάδα του Breton.

Συνέχισα τον αγώνα μετά και στην Καλιφόρνια, έως την πτώση της χούντας…

Η Ελλάδα σήμερα, ως ευρωπαϊκή δημοκρατία που κινδυνεύει, και όχι ως ισλαμοποιημένη χώρα, πρέπει να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο, την απειλή από έναν ακραίο και υστερικό φασισμό που έχει ομοιότητες με τις επιδείξεις των punk όταν χαράζουν στα μπράτσα τους heil Hitler με τατού.

Ο φασισμός στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα αποφασιστικά και χωρίς υπεκφυγές και εσφαλμένα παραδείγματα από άλλες χώρες, όπως αυτό το άρθρο του Δημήτρη Μητρόπουλου.

Η πηγή της Χρυσής Αυγής είναι διπλή. Από τη μια μεριά είναι οι επιδειξίες, όπως οι punk, που κάνουν ρατσιστική επίδειξη χωρίς κανένα ηθικό έρεισμα. Και από την άλλη είναι εκείνοι με βίαιη συμπεριφορά φανατικών οπαδών ποδοσφαίρου.  Χωρίς να είναι αναγκαστικά νεοναζί, υπάρχει η επίδειξη και η πρόκληση.

Συνήθως, οι ηγέτες ανάλογων κομμάτων, δεν αντιπροσωπεύουν ακριβώς τους ψηφοφόρους. Έχουν άλλα στο μυαλό τους κι άλλα ισχυρίζονται για το τι σημαίνει η διαγωγή τους. Αυτό το έχουμε δει και σε περιπτώσεις κομμάτων όπως είναι τα σταλινικά. Αλλά οι ψηφοφόροι τους ψηφίζουν, γιατί θεωρούν ότι με κάποιον τρόπο αντιπροσωπεύουν την οργή τους εναντίον ενός κατεστημένου.
 
Τέτοια χαρακτηριστικά, είναι ενός λαϊκού ρεύματος το οποίο υπάρχει και από τις δύο πλευρές: Και από την πλευρά των punk και από την πλευρά των οπαδών των διαφόρων ποδοσφαιρικών ομάδων. Αυτές οι δύο νοοτροπίες όταν ενωθούν σχηματίζουν εν μέρει και εξηγούν την συμπεριφορά αυτών των Χρυσαυγιτών στη βουλή, με τα περίστροφα, με το πώς καμώνονται τους προκλητικούς, με το πως βρίζουν, κλπ.

Όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια έχουν εκδηλωθεί με τρόπο φανερό.

Είναι μεγάλο λάθος, λοιπόν, το ότι το ελληνικό Δικαστήριο αναγνώρισε αυτό το αδιανόητο μόρφωμα ως κόμμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Και νομίζω ότι το Δικαστικό σώμα, έχει μεγαλύτερη ευθύνη για την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής, που την αναγνώρισε ως κόμμα.

Το ίδιο λάθος έγινε και στη Γερμανία με τον Χίτλερ. Αναγνώρισαν τον Χίτλερ ως κόμμα, και όταν μπήκε μέσα στο κοινοβούλιο τα έκανε σμπαράλια.
 
Κατ’ αρχήν, έπρεπε να δουν ποιες είναι οι καταβολές μιας τέτοιας κίνησης, να τις εξετάσουν, να τις ερευνήσουν, και να τους πουν ότι δεν κάνετε για κόμμα. Γιατί από τη στιγμή που τους αναγνωρίζεις ως κόμμα, τους εξισώνεις και τους δίνεις την ευκαιρία να έχουν ψηφοφόρους.

Έγινε αυτό το λάθος, αλλά πρέπει τώρα να  επανορθώσουμε! Όμως, βλέπουμε ότι η συντηρητική Νέα Δημοκρατία, δεν θέλει καμία τέτοια επανόρθωση, εφόσον της χρησιμεύει η Χρυσή Αυγή, διότι υποτίθεται ότι παίρνει ψήφους από τον Σύριζα.

Αυτό, είναι τόσο φανερό, όσο είναι και πάρα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Το ίδιο συνέβη και στη Βαϊμάρη, όπου η σοσιαλδημοκράτες δοκίμασαν να κάνουν μέτωπο εναντίον του Χίτλερ, και το συντηρητικό γερμανικό κόμμα αρνήθηκε! Και αρνήθηκε προς ζημίαν του. Διότι μόλις ήρθε ο Χίτλερ στα πράγματα, στάλθηκαν στα σπίτια τους… Δεν ξέρω κατά πόσο τους φυλάκισαν ή τους εξόρισαν, όπως τους κομμουνιστές, αλλά τους αχρηστέψανε.

Λοιπόν, είναι πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, αυτό. Διότι, ω μη γένοιτο, αν βγει η Χρυσή Αυγή και μπορέσει να κάνει κυβέρνηση, όπως έκανε ο Χίτλερ, θα στείλει στας ελληνικάς καλένδας και τη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και τον Καμμένο. Θέλω να πω, αυτοί παίζουν πολύ επικίνδυνα παιχνίδια, όντας τόσο κοντά και χρησιμοποιώντας και πρώην γνωστούς φασίστες όπως ο Βορίδης, κλπ. Είναι απαράδεκτο αυτό για ένα δημοκρατικό κόμμα.

Δεν λέω ότι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, η δημοκρατία λειτουργεί κανονικά, αλλά τουλάχιστον αυτά τα κόμματα δεν συμπεριφέρονται με τρόπο ανάλογα τραμπούκικο.
 
Κρ.Π.: Πολλοί λένε το αντίθετο. Ότι ήδη το Σύνταγμα καταστρατηγείται καθημερινά μαζί με τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
 
Ναι, αλλά δεν είναι το ίδιο, με το να κάνεις επίδειξη τραμπουκισμού. Βέβαια, ναι, σιγά σιγά, βλέπουμε να φθίνει η δημοκρατία, αλλά γιατί φθείρεται; Φθείρεται, διότι οι δικοί μας οι πολιτικοί είναι τελείως εξαρτημένοι απ’ έξω. Ακόμα και η Χρυση Αυγή. Είναι ελληνικό κόμμα; Καμία σχέση!

Η εξάρτηση από την Ευρώπη και την Αμερική, και από οποιαδήποτε άλλη χώρα που μπορεί να φανταστεί κανείς, είναι απόλυτη. Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξει μία πολιτική, ουσιαστικά μέσα σε μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, εάν δεν αλλάξουν πλεύση, τα μεγάλα έθνη. Είτε είναι η Γερμανία, είτε η Αγγλία, κλπ. Και αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες που επηρεάζουν τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα.

Είναι η μικροπολιτική η οποία είναι τοπικού χαρακτήρα. Να μη λέμε, ότι ένα κόμμα, είτε είναι ο Σύριζα, είτε είναι άλλο κόμμα, μπορεί να επιβάλει ένα πρόγραμμα χωρίς η Ευρώπη να αλλάξει πλεύση. Δεν γίνεται.

Εξαρτώμεθα χεροπόδαρα από τους Ευρωπαίους. Το έχουμε κάνει μόνοι μας. Έχουμε παραδοθεί και στο ευρώ και στο μνημόνιο. Είμαστε δεμένοι με αυτούς.

Μόνο αν αλλάξουν αυτοί, έχουμε ελπίδα. Κάτι τέτοιο μπορούμε να το πιέσουμε να συμβεί. Πολιτικά, θεωρητικά, και με κάθε τρόπο. Όπως, το θέμα των αποζημιώσεων, το οποίο πρέπει να διεθνοποιηθεί, ώστε οι διεθνείς πιέσεις να αναγκάσουν τη Γερμανία να αποπληρώσει το χρέος της προς την Ελλάδα.  Όλα αυτά τα θέματα είναι συνδεδεμένα…

Και γνωρίζουμε, και από τις αναλύσεις του Φουκώ, ότι η στάση απέναντι στην εξουσία ξεκινάει μέσα από το σπίτι, από τον πατέρα, τη μητέρα, τους δασκάλους, τους γιατρούς, προς τα παιδιά.  Αυτή είναι η εξουσία. Και εξελίσσεται σιγά σιγά σε μία εξουσία κοινωνική.
 
Αυτή την μικροεξουσία έχει αναλύσει ο Φουκώ, και είναι κάτι το οποίο ασφαλώς υπάρχει. Για παράδειγμα η εξουσία των γιατρών απέναντι στους ασθενείς, και ούτω κάθε εξής. Παντού έχουμε πηγές εξουσίας. Η εξουσία είναι μία Λερναία Ύδρα.

Αν έρθει π.χ. ένα μόρφωμα αντιεξουσιαστικό και ζητήσει να γίνει κόμμα, και το δεχτεί ο δικαστής, αυτό το κόμμα θα αντιφάσκει με τον εαυτό του! Δηλαδή, κατ’ αρχήν δεν θα το κάνουν. Και δεν το κάνουν. Τουλάχιστον οι αντιεξουσιαστές, είναι συνεπείς με αυτό που λένε.

Οι Χρυσαυγίτες τα κρύβουν αυτά! Δεν έχουμε ρωτήσει τι θα έκανε ο κύριος Μιχαλολιάκος με τους βουλευτές μιας μελλοντικής βουλής αν ανέβαινε στην εξουσία; Θα τους έστελνε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Και ποιούς από αυτούς θα φυλάκιζε, ή όχι; Κάθε φορά που τους θέτουν τέτοια ερωτήματα, δεν λένε την αλήθεια.

Κρ.Π.: Λίγοι όμως, είναι αυτοί που στέκονται ξεκάθαρα εναντίον και έξω από τα δόντια απέναντι σ’ αυτό το φασιστικό έκτρωμα. Υπάρχει η φράση, ότι φοβάσαι το προκαλείς. Από τη μια φαίνεται να υπάρχει μία απάθεια, από την άλλη μια ανοχή, και από την άλλη φόβος. Αυτό, είναι ο συνδυασμός που… σκοτώνει;
 
Σωστά. Και έτσι γίνεται και συνενοχή στο έγκλημα. Φυσικά. Αυτά είναι ψυχολογικά φαινόμενα.

Αν δεν αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο άμεσα, θα βρεθούμε στη θέση που βρέθηκαν άλλοι. Και όχι μόνο. Υπάρχουν και από την άλλη μεριά και οι Σταλινικοί. Λοιπόν αυτά, να μην τα ξεχνάμε. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα μοιάζουνε. Εκεί που συνενώνονται, είναι εναντίον της δημοκρατίας. Εναντίον αυτής της ιδέας της ελευθερίας (της έκφρασης, του τύπου, των δικαιωμάτων, κλπ).

Κρ.Π.: Δεν έχουμε δει, πως αντιμετωπίσει κάποιες φορές στο παρελθόν η Ελλάδα τους φασίστες; Τους βάζει σε θέσεις εξουσίας, σε όλους τους κρατικούς μηχανισμούς εκτοπίζοντας τους αντιπάλους με όλους τους τρόπους. Αυτό δεν έγινε και μετά τον εμφύλιο;
 
Ως χώρα μη ανεξάρτητη, όλα αυτά ήταν ξενόφερτα. Δηλαδή, ποιος φταίει, για τον εμφύλιο; Φταίνε οι δεξιοί, ή ο Ζαχαριάδης; Γιατί δεν έγινε εμφύλιος στη Γαλλία ή στην Ιταλία; Διότι εκεί τα κόμματα τα σοσιαλιστικά και τα κομμουνιστικά, συμφώνησαν να κάνουν ένα κοινό μέτωπο εναντίον του φασισμού.

Εδώ, ήρθαν οι αντάρτες του ΕΑΜ και του ΟΠΛΑ, και τριγυρίσανε τους αξιωματικούς του Ψαρρού, και τους σφάξανε! Οι οποίοι αξιωματικοί, ήταν δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι.
Αυτοί το κάνανε από μόνοι τους; Το έκαναν επειδή είχαν νοοτροπία σταλινική.  Αυτά όλα έρχονται απ’ έξω.

Το θέμα λοιπόν, είναι ότι πρέπει να πολεμήσουμε το φασισμό σε όλες του τις πλευρές και απ’ την αρχή και συνεχώς και με μετωπική σύγκρουση! Όχι με υπεκφυγές. Όχι να πηγαίνουν στας ελληνικάς καλένδας οι αντιρατσιστικοί νόμοι…  Δηλαδή, αυτό που κάνουν τώρα με τον αντιρατσιστικό νόμο, που ούτε καν τον θέτουν μπροστά στη βουλή, και τον βάζουν στο ψυγείο… Αυτό είναι τεράστιο λάθος, και θα το μετανιώσουν μια μέρα.

Ο Μητρόπουλος παρομοιάζει την Ελλάδα με την Τουρκία. Η Ελλάδα, παρόλα τα αμαρτήματά της έχει μία δημοκρατική παράδοση, η οποία δεν υπήρχε ποτέ στην Τουρκία. Αφενός. Αφετέρου, η Τουρκία είναι μία Ισλαμική χώρα.

Λέει, λοιπόν ο Μητρόπουλος ότι εάν απαγορευτεί εδώ ένα κόμμα όπως είναι η Χρυσή Αυγή, θα γίνει ακριβώς το ίδιο όπως έγινε στην Τουρκία, κάτι το οποίο δεν έπεται, γιατί εδώ δεν έχουμε Ισλάμ. Δεν έχουμε μία θρησκεία, η οποία θα ψηφίσει έναν Ερντογκάν. 

Έχουμε ένα μικρό μόρφωμα, ακόμα. Δεν είναι το ίδιο. Και είμαστε και μία χώρα με δημοκρατική παράδοση, άρα μπορούμε να αντισταθούμε, μπορούμε να κάνουμε κάτι. Μπορούμε να θέσουμε την Χρυσή Αυγή εκτός νόμου, και μάλιστα έμμεσα, με το νόμο εναντίον του ρατσισμού. Από τη στιγμή που εκπέμπεις και πράττεις υπέρ του ρατσισμού και αντιδημοκρατικά είσαι εκτός νόμου! Απλούστατο.

Εάν δεν το περάσουν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, κακό του κεφαλιού τους και ολονών μας!  Έπρεπε εξ αρχής να μη το δεχτούν οι δικαστικές αρχές, οι οποίες αναγνωρίζουν την ίδρυση ενός κόμματος.-

ΠΗΓΗ: http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5/%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7

ΥΓ Τα περί κόκκινου φασισμού δεν μας βρίσκουν σύμφωνους. Ωστόσο, το κείμενο στο σύνολό του είναι εξαιρετικό. Για μια ακόμη φορά ο ποιητής ορθώνει γενναία το ανάστημά του και μιλά με πάθος και με τόλμη, όπως οι αληθινοί ποιητές- πνευματικοί ηγέτες της πατρίδας.

Ο Δήμος Καισαριανής θα προστατεύσει το Σκοπευτήριο

 

Την «κάθετη» αντίθεσή του με την εκποίηση του Σκοπευτηρίου Καισαριανής, καθώς και το «ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας» εν γένει δήλωσε με ψήφισμα που ενέκρινε  το Δημοτικό Συμβούλιο Καισαριανής. Το ψήφισμα υιοθέτησε και ενέκρινε και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής. Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο του ψηφίσματος:

 

Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

 

Στην τοποθεσία που αποκαλείται «Σκοπευτήριο Καισαριανής», πολύ πριν την εγκατάσταση των αστών προσφύγων της Μικράς Ασίας τα έτη 1922-1923, υπήρχε και λειτουργούσε παλαιό πεδίο βολής του στρατού.

 

Με την εγκατάσταση των αστών προσφύγων της Μικράς Ασίας σε πρόχειρα παραπήγματα και σκηνές στη γύρω από το Σκοπευτήριο, περιοχή που τους παραχώρησε το Ελληνικό Δημόσιο, η λειτουργία του σκοπευτηρίου για το στρατό κρίνεται προβληματική και τα πεδία βολής μεταφέρονται σε άλλα σημεία του λεκανοπεδίου. Οι υπάρχουσες δε σκοπευτικές εγκαταστάσεις στο Σκοπευτήριο παραχωρούνται κατά κυριότητα, με το Νόμο 4778/1930, από το Ελληνικό Δημόσιο προς την Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρία (εφεξής Π.Σ.Ε.), που ως τότε χρησιμοποιούσε το σκοπευτήριο της Καλλιθέας, που επίσης είχε καταστεί αδύνατη η λειτουργία του, λόγω και της εκεί εγκατάστασης αστών προσφύγων από τη Μικρά Ασία.

 

Η παραχώρηση αυτής της έκτασης (710 περίπου στρέμματα) από το Ελληνικό Δημόσιο προς την Π.Σ.Ε. με τον ως άνω Νόμο αντιμετωπίστηκε από την αρχή με πολλές επιφυλάξεις και διαμαρτυρίες των προσφύγων κατοίκων της περιοχής, αφού στα τόσα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, προστίθετο και αυτό των συχνών θορύβων αλλά και των κινδύνων για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των ίδιων.

 

Ο χώρος του Σκοπευτηρίου κατά την περίοδο της γερμανοϊταλικής φασιστικής κατοχής της πατρίδας της, λόγω των όσων τραγικών γεγονότων διαδραματίστηκαν σ’ αυτόν, αναδείχθηκε σε παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα κατά του ναζισμού. Οι δυνάμεις κατοχής οδηγούσαν στο χώρο αυτό και εκτελούσαν με συνοπτικές διαδικασίες της Έλληνες πατριώτες αλλά και πολλούς αλλοδαπούς αντιφασίστες. Σύμφωνα με τα στοιχεία που διασώθηκαν, εκτελέστηκαν πάνω 1000 άτομα στο χώρο αυτό την περίοδο 1941-1944, με αποκορύφωμα την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών κρατουμένων στο Χαϊδάρι, την 1η Μαΐου του 1944.

 

Η συνέχιση της λειτουργίας του Σκοπευτηρίου μετά την απελευθέρωση έγινε ακόμα πιο προβληματική. Από τη μια πλευρά οι πολίτες των γύρω περιοχών αλλά και πολλοί επώνυμοι της κοινωνικής και πολιτικής ζωής ζητούσαν την παύση της λειτουργίας του σκοπευτηρίου και την ανάδειξή του ως ιστορικού τόπου στη μνήμη των εκτελεσθέντων πατριωτών, ενώ από την άλλη η περίσφιγξη του χώρου από της πολεοδομικούς ιστούς των δήμων Καισαριανής και Βύρωνα έθετε επί τάπητος και ένα ακόμα πιο οξύ πρόβλημα. Αυτό της οργανωμένης λειτουργίας της πόλης και της εύρυθμης ζωής των κατοίκων της. Οι συνθήκες που έχουν ήδη διαμορφωθεί εδώ και πολλά χρόνια αντικειμενικά ανέτρεπαν της σκοπούς για της οποίους το Δημόσιο το 1930 προέβη σε αυτήν την αφιέρωση-παραχώρηση της έκτασης του σκοπευτηρίου.

 

Αντιμέτωπο με αυτήν την κατάσταση το Ελληνικό Δημόσιο με το Ν.252/1976, αναγνωρίζοντας έμμεσα την αδυναμία υλοποίησης των σκοπών της αφιέρωσης της έκτασης της την Π.Σ.Ε. το έτος 1930, επέτρεψε τη μεταβίβαση, ή απαλλοτρίωση ή απευθείας πώληση από την Π.Σ.Ε. της το Ελληνικό Δημόσιο ή τον ΟΣΚ, της έκτασης εκείνης που αποτελούσε τον πυρήνα των παλαιών σκοπευτικών εγκαταστάσεων, έκτασης περίπου 110 στρεμμάτων, στο δυτικό τμήμα της συνολικής έκτασης που είχε παραχωρηθεί το 1930. Τελικά επιλέχθηκε η λύση-λογική της εγκατάστασης σχολικών μονάδων από τον ΟΣΚ σε έκταση 99 περίπου στρεμμάτων και αφού εκδόθηκαν – δημοσιεύθηκαν τα αναγκαία Διατάγματα και Υπουργικές αποφάσεις για την απαλλοτρίωση του χώρου, ακολούθησαν δίκες για τον καθορισμό προσωρινής μονάδος και με βάση της τιμές αυτές ακολούθησε η μεταβίβαση της έκτασης της τον ΟΣΚ κατά κυριότητα (επί της ουσίας βέβαια είχαμε συντέλεση της απαλλοτρίωσης υπέρ του ΟΣΚ).

 

Ο χώρος αυτό περιλαμβάνει:

 

Το δυτικό προ των κτιριακών εγκαταστάσεων της Π.Σ.Ε. δασικό εδαφικό τμήμα, όπου λειτουργεί το κέντρο «Χάραμα» ο διπλανός χώρος όπου υπήρχε παλαιότερα ο κινηματογράφος «Αιολία». Που από το έτος 1987, μετά από έργα που έχει εκτελέσει ο δήμος, έχει διαμορφωθεί σε χώρο περιπάτου, αναψυχής και parking.

 

Της κτιριακές εγκαταστάσεις, που «κατέχει» και χρησιμοποιεί και σήμερα η Π.Σ.Ε., περίπου 6 στρεμμάτων της οποίες περιλαμβάνονται, τα γραφεία της. Οι εγκαταστάσεις πυροβόλων όπλων μικρού βεληνεκούς (πιστόλια, τυφέκια) του 50άρη στόχου, οι εγκαταστάσεις του 25άρη στόχου (αεροβόλα όπλα), τον ιερό χώρο των εκτελέσεων των πατριωτών κατά την περίοδο της φασιστικής κατοχής, το νεοκλασικό κτίριο και τη συνεχόμενη με αυτό παλαιά οικία.

 

Το χώρο όπου προ του 1964 εκτελούνταν βολές όπλων μεγάλου βεληνεκούς (πυροβόλα, πολυβόλα), μήκους τριακοσίων (300) μέτρων.

 

Τον γειτνιάζοντα με τον 300άρη στόχο, ιερό χώρο τον Εκτελέσεων των πατριωτών, όπου προ του 1964 εκτελούνταν βολές όπλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς (πυροβόλα τυφέκια), μήκους εκατό (100) μέτρων.

 

Την πευκόφυτη έκταση που παρεμβάλλεται ανάμεσα στον 300άρη στόχο και στο βόρειο τμήμα της έκτασης, ακριβώς πίσω από το γήπεδο της ΝΗΑΡ ΗΣΤ, στον οποίο υπήρχαν τα γραφεία, οι αποθήκες και οι εγκαταστάσεις για τη λειτουργία του αθλήματος του κυνηγητικού όπλου.

 

Την έκταση των εγκαταστάσεων του κινητού στόχου (κυνηγητικού όπλου), στον οποίο υπήρχαν τα γραφεία, οι αποθήκες και οι εγκαταστάσεις για τη λειτουργία του αθλήματος του κυνηγητικού όπλου και της χρησιμοποιούσε ο Όμιλος Φιλάθλων Κυνηγητικού Όπλου (Ο.Φ.Κ.Ο,), έως το έτος 1986 και η οποία σήμερα είναι διαμορφωμένη σε τόπο περιπάτου (πλατεία με συντριβάνια κλπ), τα δε κτίρια έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα και φιλοξενούν κοινωφελείς λειτουργίες του δήμου (παιδιατρικό κέντρο, κέντρο για άτομα με ειδικές ανάγκες κ.λπ).

 

ην έκταση που καταλάμβανε και καταλαμβάνει και σήμερα το Πρό­τυπο Ειδικό Σχολείο Καισαριανής με τον αύλειο χώρο του, δυτικά του χώρου του παλαιού κινητού στόχου.

 

Για τα υπόλοιπα 16 στρέμματα, της τελικά κατέληξαν μετά από την καταμέτρηση της, επιτρεπόταν στην Π.Σ.Ε. η μίσθωσή της της τον Ο.Σ.Κ. για την ανέγερση σχολικών εγκαταστάσεων. Σήμερα δε στο χώρο αυτόν έχουν ανεγερθεί σχολικές μονάδες (1° και 2° Γυμνάσιο – Λύκειο Καισαριανής και Δημοτικά Σχολεία) που λειτουργούν και σήμερα.

 

Το 1987 το Ελληνικό Δημόσιο με το άρθρο 50 του Ν. 1731/1987, αίρει την αφιέρωση επί της της αρχικής έκτασης των 710 στρεμμάτων που είχε παραχωρήσει της την ΠΣΕ το έτος 1930 και την επανέφερε στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, εγγράφοντας την ως Δημόσιο Κτήμα στα οικεία βιβλία. Στην έκταση αυτή περιέλαβε και την έκταση που το 1981 είχε αποκτήσει ο ΟΣΚ από την ΠΣΕ με συμβόλαιο αγοράς (99 στρέμματα), καθώς και της εκτάσεις που με της νόμους είχαν αφαιρεθεί από την ΠΣΕ και είχαν παραχωρηθεί κατά διαστήματα, μετά από τη δημοσίευση σχετικών νόμων, σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς προσφύγων για την οικιστική αποκατάσταση των τελευταίων. Της εκτάσεις αυτές περιλαμβάνεται και η μισθωθείσα έκταση των 16 στρεμμάτων από την Π.Σ.Ε.

 

Ωστόσο με την αριθ. 20/2001 απόφαση του ο Άρειος Πάγος (σε πλήρη ολομέλεια) σε δικαστική διαμάχη (μισθωτική διαφορά) της ΠΣΕ και του ΟΣΚ αποφαίνεται παρεμπιπτόντως, με ισχυρή μειοψηφία, ότι η διάταξη αυτή του άρθρου 50 του Ν.1731/1987 είναι αντισυνταγματική. Πλην της, μετά από γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και για της λόγους που αναφέρονται σ’ αυτήν αλλά και την υφιστάμενη επί του θέματος νομολογία του Διοικητικού Δικαίου, το Ελληνικό Δημόσιο δεν προέβη στη διαγραφή της έκτασης της από τα Δημόσια Βιβλία Κτημάτων.

 

Αυτό σημαίνει, κατά την άποψή της, ότι η όλη έκταση του Σκοπευτηρίου εξακολουθεί να παραμένει Δημόσιο Κτήμα και σ’ αυτήν εντάσσεται και η της τον ΟΣΚ πωληθείσα έκταση των 99 περίπου στρεμμάτων, καθώς και η μισθωθείσα έκταση των 16 στρεμμάτων. Η τελευταία αυτή έκταση, που είχε μισθώσει η ΠΣΕ της τον ΟΣΚ, μετά τη λήξη της μεταξύ της συμβατικής σχέσης, ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο, μετά δε το έτος 1990, με βάση το άρθρο 5 του Ν.1894/1990 και το άρθρο 243 του Ν. 3463/2006, θεωρούμε ότι έχει περιέλθει εκ του Νόμου στην κυριότητα, νομή και διακατοχή του δήμου Καισαριανής και των τότε υποτελών αυτού Ν.Π.Δ.Δ. (Σχολικών Επιτροπών), που σήμερα έχουν καταργηθεί και της οι αρμοδιότητές της έχουν περιέλθει της δύο νέες σχολικές επιτροπές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

 

Αναφορικά δε με της σημαντικότερες εκκρεμείς δικαστικές διαμάχες μεταξύ Π.Σ.Ε. και Δήμου, αναφορικά με τη διεκδίκηση της κυριότητας της εν λόγω έκτασης και της ενέργειες της οποίες έχει προβεί ο Δήμος της για την υπεράσπιση των συμφερόντων αυτού των δημοτών του και θεωρούμε και όλων των Ελλήνων, σημειώνουμε τα εξής.

 

Το έτος 2007 η Π.Σ.Ε. άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή κατά του ΟΣΚ, του Διευθύνοντος Συμβούλου και του Προέδρου του και κατά του Δήμου της, με την οποία ζητούσε μεταξύ άλλων την αναγνώριση της κυριότητάς της σε έκταση 30 περίπου στρεμμάτων, η οποία αποτελεί τμήμα της έκτασης των 99 στρεμμάτων που είχε μεταβιβαστεί στον ΟΣΚ, καθώς και την άρση της προσβολής που έγινε από το Δήμο, αναφορικά με την είσοδο σκαπτικών μηχανημάτων το έτος 1993 σε τμήμα της έκτασης της, εκτάσεως περίπου 23 στρεμμάτων.

 

Ο Δήμος υποστήριξε πλήρως της απόψεις του ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου, με αποτέλεσμα την έκδοση της υπ’ αριθμ. 5741/2011 αποφάσεώς του, με την οποία απορρίφθηκε το δεύτερο αίτημα της αγωγής της Π.Σ.Ε., που στρεφόταν εναντίον του Δήμου, λόγω της πιο πάνω εισόδου με μηχανήματα, ως αόριστο. Της με την πιο πάνω απόφαση, η Π.Σ.Ε. αναγνωρίστηκε ως κυρία της επίμαχης της έκτασης των 30 στρεμμάτων και ως εκ τούτου τόσο από τον ΟΣΚ όσο και από το Δήμο της ασκήθηκαν εφέσεις, οι οποίες και εκκρεμούν της συζήτηση.

 

Περαιτέρω, αναφορικά με την υπόλοιπη έκταση των 16 περίπου στρεμμάτων, η οποία είχε μισθωθεί στον ΟΣΚ και σήμερα ανήκει στο Δήμο της, σύμφωνα με της ανωτέρω διατάξεις, η ΠΣΕ άσκησε κατά του Δήμου και των Σχολικών Επιτροπών του, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το έτος 2011, αγωγή, με την οποία ζητεί να αναγνωριστεί κυρία της εν λόγω έκτασης και να της παραδώσει ο Δήμος τη έκταση αυτή. Στην αγωγή αυτή αντιδράσαμε άμεσα προβαίνοντας σε προσεπίκληση του Ελληνικού Δημοσίου, προκειμένου να υποστηρίξει την κυριότητά του επί της ανωτέρω εκτάσεως και τη νόμιμη παραχώρησή της στο Δήμο. Το ελληνικό δημόσιο άσκησε εν τέλει, μετά την ανωτέρω δική της προσεπίκληση, κύρια παρέμβαση, η οποία, της και η αγωγή της Π.Σ.Ε. συζητείται της 04.06.2013 ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού και με την οποία για πρώτη φορά παρεμβαίνει ανοιχτά στην εν λόγω διαφορά, υποστηρίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης.

 

Β. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

 

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι η ανωτέρω έκταση του σκοπευτηρίου πρόκειται να αξιοποιηθεί από το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ, για αγνώστους σκοπούς και χωρίς καμία εξασφάλιση ότι θα διατηρηθεί ο δημόσιος, ιστορικός, πολιτιστικός και περιβαλλοντικός χαρακτήρας της.

 

Ενόψει των ανωτέρω, εισηγούμαστε το Δημοτικό Συμβούλιο να λάβει την εξής απόφαση:

 

Ο Δήμος Καισαριανής πέτυχε σήμερα, με την παρούσα Διοίκηση, να πείσει το Ελληνικό Δημόσιο να παρέμβει για πρώτη φορά ανοιχτά σε μία υπόθεση που ξεκίνησε σαν ιδιωτική διαφορά και να υποστηρίξει το δημόσιο χαρακτήρα του Σκοπευτηρίου και ως εκ τούτου στηρίζει όλες τις ενέργειες των οργάνων του, καθώς και του Ελληνικού Δημοσίου ως προς την αναγνώριση του δημοσίου χαρακτήρα της έκτασης του σκοπευτηρίου Καισαριανής, είναι όμως κάθετα και απόλυτα αντίθετος σε όποια προσπάθεια ιδιωτικοποίησής του.

 

Ας μην λησμονείται από κανέναν ότι με το Π.Δ. της 31.8.1978 (ΦΕΚ Δ 544/1978) ολόκληρος ο χώρος του Σκοπευτηρίου περιλαμβάνεται στη ζώνη Β όπου επιτρέπεται η εγκατάσταση μόνο κοινωφελών λειτουργιών. Επίσης με την ΔΙΛΑΠ/Γ/2376/1984 (ΦΕΚ Β 193/1984) απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, όλος ο χώρος του Σκοπευτηρίου κηρύσσεται ιστορικός μνημειακός και επομένως οποιαδήποτε παρέμβαση στο χώρο αυτόν γίνεται ύστερα από έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού. Περαιτέρω, με το Ν. 1515/1985 το άλσος του σκοπευτηρίου χαρακτηρίζεται υπερτοπικής σημασίας πόλος αναψυχής και ψυχαγωγίας και τέλος με την υπ’ αριθμ. 42387/2159/16.5.1989 (ΦΕΚ Δ 343/1989) απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., με την οποία εγκρίνεται και δημοσιεύεται το Πολεοδομικό Σχέδιο Καισαριανής, ο χώρος του Σκοπευτηρίου κηρύσσεται ζώνη ιστορικού ενδιαφέροντος.

 

Πρέπει να κατανοήσουν όλοι ότι το Σκοπευτήριο αποτελεί όχι μόνο ελληνικό αλλά και παγκόσμιο μνημείο κατά του φασισμού και χώρος στον οποίο θυσιάστηκαν χιλιάδες πατριώτες για τη λευτεριά της Ελλάδας. Για το λόγο αυτό είναι η ζωντανή ιστορία της πόλης μας και ολόκληρου του έθνους και κανείς Καισαριανιώτης, κανένας Έλληνας δεν θα δεχθεί το ξεπούλημά του, για κανέναν λόγο και για καμία, δήθεν, ανάπτυξη, καθώς δεν υπάρχει ανάπτυξη αποσυνδεδεμένη από το σεβασμό προς την ιστορία μας και τα ελληνικά ιδεώδη.

 

Ο Δήμος μας, όπως άλλωστε έπραξαν και διαχρονικά όλες οι Διοικήσεις του, πάντα χέρι – χέρι με τους πολίτες της Καισαριανής, έτσι και σήμερα, θα σταθεί εμπόδιο και θα ασκήσει όλα τα νόμιμα μέσα για να εμποδίσει την οποιαδήποτε αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, η οποία όχι μόνο θίγει τα δίκαια συμφέροντα των δημοτών, αλλά ιδίως ανατρέπει τον πλήρως αναγνωρισθέντα από το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο, ιστορικό, μνημειακό, πολιτιστικό και περιβαλλοντικό χαρακτήρα του σκοπευτηρίου, καθώς και το ρόλο του ως πνεύμονα πρασίνου και χώρου αναψυχής.

 

Γ. ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Κατόπιν αυτών ο κ. Πρόεδρος καλεί τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για την λήψη σχετικής απόφασης

 

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

 

Μετά από διαλογική συζήτηση και αφού άκουσε την πιο πάνω εισήγηση

 

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ

 

Είμαστε κάθετα αντίθετοι στο ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας.

 

Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής είναι μνημείο παγκόσμιας αναγνώρισης και σαν τέτοιο ανήκει στον Ελληνικό λαό και ειδικότερα στο Δήμο Καισαριανής που έχει τη βούληση και τη δυνατότητα να αναδείξει αυτόν τον μοναδικό χώρο.

 

Η οποιαδήποτε σκέψη για ξεπούλημα από το ΤΑΙΠΕΔ αυτού του ιστορικού – μνημειακού χώρου, ενταγμένη σε μια συνολική μεθόδευση που απαξιώνει και παραγκωνίζει τις λαϊκές ανάγκες είναι απαράδεκτη και δεν θα υλοποιηθεί.

 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την άμεση αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης και τερματισμό στις ακραίες ανιστόρητες επιλογές της Κυβέρνησης.

 

Το Σκοπευτήριο είναι δημόσια έκταση και πρέπει να τελειώσουμε οριστικά με τις θρασύτατες διεκδικήσεις της Πανελλήνιας Σκοπευτικής Εταιρείας.

 

Ο Δήμος Καισαριανής προχωράει άμεσα σε κλιμακούμενες αντιδράσεις προκειμένου να του αποδοθεί ο χώρος που έχει διαχρονικά σηματοδοτήσει τη ζωή της πόλη μας. Πραγματοποιούμε ενημέρωση του λαού – έντονα διαβήματα στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας – Κινητοποιήσεις και Κατάληψη του χώρου ώστε να αποδοθεί ολόκληρη η έκταση, στον λαό και την ιστορική μνήμη.

 

Δηλητηριώδης αμβροσία

«Ευχαριστήθηκα πολύ, διότι η κρούση των κωδώνων των ιερών ναών σας ενόχλησε πολύ! Γι αυτό άλλωστε και το αποφασίσαμε! Για να σας συνταράξουμε! Για να σας κάνουμε, να ανησυχήσετε! Τελικά, όπως αποδείχθηκε, το κατορθώσαμε! Ταράξαμε την μακαριότητά σας και …. τρομάξατε!»

Τρόμαξε λοιπόν, κατά τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο, η Βουλή των Ελλήνων επειδή εκείνος χτύπησε τις καμπάνες εναντίον του αντι-ρατσιστικού νομοσχεδίου. Παραληρεί από τη χαρά του ο μητροπολίτης. Αυτός για τον οποίο είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μαρία Κανελλοπούλου:

«Παρακολουθώντας βέβαια τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο να χοροστατεί στην κηδεία του χουντικού δολοφόνου Ντερτιλή, παρακολουθώντας τον να νταντεύει τους νεοναζί με παραινέσεις και στυλιστικές νουθετήσεις, δεν εκπλησσόμαστε με τη νέα ακραία σκοταδιστική παρέμβασή του. Από την άλλη, οι δημοκρατικοί πολίτες δεν υποχρεούνται να ακολουθήσουν αυτόν και τους παρατρεχάμενούς του. Αντί να χτυπάει τις καμπάνες για ένα νομοσχέδιο, το οποίο αν έρθει τελικά στη βουλή, θέτει την ελάχιστη θεσμική βάση κατά του νεοναζισμού και του φασιστικού μίσους, ιδέες που εμπνέουν απ’ ό,τι φαίνεται το μητροπολίτη, ας χτυπάει τουλάχιστον, αν δεν θέλει να κάνει τίποτα άλλο, πένθιμα τις καμπάνες για το 67% των άνεργων νέων, τις 4.000 αυτοκτονίες απεγνωσμένων ανθρώπων, για τους καρκινοπαθείς που δεν έχουν λεφτά να πάρουν τα φάρμακά τους, για τα παιδιά που πάνε στο σχολείο πεινασμένα, για τα περιβαλλοντικό εγκλήματα στην περιοχή στο όνομα του κέρδους».

Τι απάντησε ο κάθε άλλο παρά φωτισμένος ιεράρχης; Δείτε κι φρίξτε:

«Με ενδιαφέρον ανέγνωσα τις δηλώσεις της κας Κανελλοπούλου, όπως αυτές δημοσιεύονται στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr» (21.05.2013). Είναι φανερό, ότι η Κυρία Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει το Νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού, πριν καν αυτό ψηφισθεί από τη Βουλή!

Μας απαγορεύει δηλ. να έχουμε άποψη στα καθημερινώς δρώμενα!

Κατ’ αρχήν θερμές απευθύνω τις ευχαριστίες μου στη λαλίστατη αυτή Κυρία, επειδή πολύ συχνά κάνει τον κόπο να ασχολείται μαζί μας. Ας πάρει λοιπόν σήμερα την δέουσα απάντηση.

1. «Δεν έχει καμμιά δουλειά η Εκκλησία επί νομοσχεδίων που ψηφίζονται η καταψηφίζονται από εκλεγμένους βουλευτές», λέγει η κα Κανελλοπούλου. Αλλά με τον τρόπο αυτό:

2. Συλλαμβάνεται, ότι διακατέχεται από φασιστική νοοτροπία! Αγνοεί, ότι στη Δημοκρατία όλοι οι πολίτες έχουν λόγο! Που ανήκει άραγε; Μήπως στο σύστημα «αποφασίσαμε και διατάζουμε»;

3. Οι Βουλευτές εκλέγονται από τον Λαό. Μεταξύ όλων των άλλων και οι Επίσκοποι ψηφίζουν! Άρα κα Κανελλοπούλου, αφού σας ψηφίζουμε, έχουμε το δικαίωμα και να σας ελέγχουμε! Γι’ αυτό άλλωστε το Σύνταγμα της Ελλάδος αναγνωρίζει και επιτρέπει τις Διαμαρτυρίες, τις Διαδηλώσεις, τις Απεργίες κλπ.! Μη που πείτε, ότι εκεί στη Βουλή τα κάνετε όλα αγγελικά, όλα τέλεια! Είτε λοιπόν σας αρέσει, είτε όχι εσείς οι Βουλευτές λογοδοτείτε σε εμάς τους ψηφοφόρους, σε εμάς το φτωχό Λαό! Λογοδοτείτε δε κάθε ώρα και κάθε στιγμή για κάθε πράξη και κάθε λόγο σας!

4. Με την νοοτροπία σας αποδεικνύετε, ότι είσθε μια σχέτη φασίστρια! Ως Βουλευτής δεν δέχεσθε κριτική!

5. Σας ερωτώ λοιπόν: Αν είσθε αλάθητοι, γιατί άραγε ο Αρχηγός σας κ. Τσίπρας αλλάζει συνεχώς γνώμες και θέσεις, όπως εμείς αλλάζουμε τα πουκάμισα;

Τα περί συμμετοχής μας στην κηδεία του Στρατηγού Ντερτιλή είναι πια πολύ παληό ανέκδοτο! Δεν έχετε κάτι νεώτερο να μας πείτε; Δεν ακούσατε ότι ο κ. Ζίζεκ, ένας φιλόσοφος του δικού σας χώρου, προχθές μπροστά στον Αρχηγό σας και προσωπικό του φίλο κ. Τσίπρα είπε τα εξής συγκλονιστικά περί Γκουλάγκ; Ακούστε τα:

«Το τεστ που πρέπει να γίνεται στους ανθρώπους από εδώ και πέρα πρέπει να είναι το εξής: Αντί να τους ρωτάμε τι πιστεύουν για την Ευρώπη, πρέπει να τους ρωτάμε τι πιστεύουν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ , ….το δημοκρατικό μέλλον πρέπει να έχει ως εξής: Όλοι αυτοί οι άνθρωποι να πάρουν εισιτήριο πρώτης θέσης χωρίς επιστροφή στα γκουλάγκ» !!!!!! (βλ. εφημερίδα Δημοκρατία, 21.05.2013)

Για όσους δεν γνωρίζουν, τα «γκουλάγκ» ήσαν τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και εξοντώσεως στο άλλοτε Σοβιετικό μπλοκ!!! Ερωτώ την κα Κανελλοπούλου: προέβη άραγε σε κάποια δήλωση, δια της οποίας να καταδικάζει όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα στο κόμμα της, τον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, βέβαια! Οι δικές μας δηλώσεις την εμάραναν!

6. Κυρία Κανελλοπούλου, λίγη σεμνότης και λίγη ντροπή σας χρειάζονται! Αποτελούν στολίδι για την γυναίκα! Άλλωστε στα καθαρώς επισκοπικά μας καθήκοντα δεν σας διορίσαμε ούτε Σύμβουλο, ούτε πολύ περισσότερο ελεγκτή! Καθήστε, λοιπόν, κυρία μου, στ’ αυγά σας! «Μη, πέρα των πεδίλων!» Εάν δεν ήμουνα Ιεράρχης, θα σας έλεγα το λαϊκό ρητό «κυττάξτε τη στραβομάρα σας».Αλλά ως Ιεράρχης δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την ορολογία! Επαναλαμβάνω: Καθήστε στ’αυγά σας!

7. Ευχαριστήθηκα πολύ, διότι η κρούση των κωδώνων των ιερών ναών σας ενόχλησε πολύ! Γι αυτό άλλωστε και το αποφασίσαμε! Για να σας συνταράξουμε! Για να σας κάνουμε, να ανησυχήσετε! Τελικά, όπως αποδείχθηκε, το κατορθώσαμε! Ταράξαμε την μακαριότητά σας και …. τρομάξατε!

8. Χτυπήσαμε και θα ξαναχτυπήσουμε τις καμπάνες μας, για να ξυπνήσει ο Ελληνικός Λαός. Αυτός ο χιλιο-προδομένος Λαός, που εσείς οι πολιτικοί τον αποκοιμίζετε με τα παραμύθια σας, τον εκμεταλλεύεσθε με την άσκηση της Εξουσίας, τον φορολογείτε αλύπητα, τον φέρατε σε έσχατη ένδεια!

9. Με το αποτέλεσμα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών ο Λαός μας απέδειξε πόση εκτίμηση σας έχει! Όχι προσωπικά σε σας, αλλά στο σύνολο του πολιτικού κόσμου! Για πρώτη φορά μεταπολεμικά έχουμε μια τριο-κομματική Κυβέρνηση! Είσθε άδικοι! Σε μας επιβάλλετε την λιτότητα, ενώ εσείς αμείβεσθε με παχυλούς μισθούς! Το «κούρεμα» των μισθών δεν σας άγγιξε! Tα χειρότερα, λοιπόν, για σας έρχονται! Αν, ο μη γένοιτο, αν, λέγω, σεις προσωπικά κάποια στιγμή περιέλθετε σε ένδεια, εμείς οι εκκλησιαστικοί θα σας συνδράμουμε! Θυμηθείτε το! Δεν κρατάμε κακία! Δεν κρατάμε υπόλοιπα! Συγχωρούμε και λησμονούμε! Λησμονούμε και συγχωρούμε! Αυτό είναι το μεγαλείο μας! Αλλά και δεν σκύβουμε το κεφάλι σε κάποιες κυρίες, οσάκις μας υβρίζουν και μας ευτελίζουν!

10. Το Νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού, που σεις τόσο πολύ υποστηρίζετε, βάζει στο γύψο τα ανθρώπινα δικαιώματα! Μας απαγορεύει να εκφράζουμε τη γνώμη μας δημοσίως! Μας μετατρέπει σε φανταράκια! Μας μεταβάλλει σε ραγιάδες! Υποστηρίζετε, λοιπόν, το φασισμό και θέλετε να λέγεσθε Δημοκράτισα;

11. Ας έλθουμε τώρα και στους ανέργους! Ποιός, κυρά μου, δημιούργησε τις τόσες μυριάδες ανέργων; Όχι βέβαια η Εκκλησία, η Οποία προσπαθεί να καλύψει τις δικές σας -όλων δηλ. των πολιτικών- εγκληματικές πράξεις! Εμείς εδώ στην μικρή μας Μητροπολιτική Περιφέρεια χρόνια τώρα έχουμε ιδρύσει Γηροκομεία, Μονάδες Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων, Συσσίτια, Κοινωνικό Παντοπωλείο, Βρεφονηπιακό Σταθμό κλπ

ΑΛΛΑ σεις, κα Κανελλοπούλου, ουδέποτε μέχρι σήμερα καταδεχθήκατε να δρασκελίσετε το κατώφλι των Γηροκομείων μας! Ποτέ δεν ήλθατε να μας επισκεφθείτε! Και κάτι παραπάνω: Ποτέ δεν μας καταδεχθήκατε να μας προσφέρετε έστω ένα ευρώ από το παχυλό προσωπικό σας βαλάντιο σαν δωρεά, έτσι για να ενισχύσετε συμβολικά τουλάχιστον την φιλανθρωπική μας προσπάθεια! Όταν ακούτε «Εκκλησία», συνταράσσεσθε, χάνετε το κέφι σας! Γιατί άραγε; Ο Αρχηγός σας με υπερηφάνεια διακηρύσσει, ότι είναι άθεος! Ούτε πολιτικό, ούτε και θρησκευτικό γάμο έχει τελέσει, όπως διαδίδεται χωρίς και να διαψεύδεται! Δεν έχει κάνει γάμο «με παπά και με κουμπάρο», όπως ήθελε παλαιότερα το λαϊκό τραγούδι! Ούτε επίσης τα παιδάκια του τα έχει βαπτίσει χριστιανικά! Τι θέλετε, λοιπόν, και ασχολείσθε με την Εκκλησία; Ας μείνουν οι άθεοι με την αθεΐα τους και οι χριστιανοί με την Εκκλησία τους! Δεν νομιμοποιείσθε, ώστε να ασχολείσθε μαζί μας.

Λοιπόν, για να τελειώνουμε, Σας επαναλαμβάνω, ότι το Νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας είναι το πιο αισχρό και το πιο απολυταρχικό νομοσχέδιο, που πέρασε ποτέ από την Ελληνική Βουλή! Πρέπει να ντρέπεσθε, διότι το υποστηρίζετε!

Αγαπητή μου Κυρία Κανελλοπούλου, περαστικά σας! Συνέχεια στον άχαρι αυτό διάλογο δεν πρόκειται να δώσουμε. Τελεία και παύλα. Σεβασθείτε μας, για να σας σεβασθούμε!»

Το θέμα δεν είναι τι θα απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ κι η Μαρία Κανελλοπούλου, το θέμα είναι τι θα απαντήσουμε εμείς ως κοινωνία. Αν θα βάλουμε το σκέλεθρο της χούντας και του φασισμού στη γωνία, ή αν θα συνεχίσουμε να θεωρούμε ότι πέρα βρέχει. Η ανοχή μας όμως δρα πολλαπλασιαστικά, πλέον για το θηρίο του φασισμού. Σε λίγο θα πέφτουμε ξανά απ’ τα σύννεφα; Κακό του κεφαλιού μας

 

Το σκίτσο είναι του Κώστα Κουφογιώργου